Günlerden Salı

Sonuncusu sevgili babacığıma ithafen yazdığım bir şiirdi... Eveeeeet başlıyoruz :)



Günlerden Salı

Geçen yine günlerden Salıydı
Bizim evde ictima zamanı;
Tam dokuz çocuk sus pus olup,
Sabırla bekler fermanı…

Sonrasında ise babam gelir; elinde Kitab-ı Kibriya
Yüzünde bir mağrur tebessüm, diz çöker halıya.
O hal bize de yansır elbet; hep bir gülümseriz…
İşte biz, bunca yıl bu hal üzre büyüdük, büyüyeceğiz!

Ardından  “Nerde kalmıştık? Hah, hatırladım! Ya Bismillah…” deyip
Birkaç sure okur Kur’an’dan; kapalı televizyon, teyip
Bizlerse boncuk boncuk açıp o kara gözlerimizi
Öğreniriz; hakikat neymiş batılı örseleyip…

Evet, o günden sonra üst üste tam yirmi yılımız, babadan uzak geçti
Ve şimdi anlıyorum ki İslam’a adanmış bir ömürdü babamınki

Halen de en büyük derdidir;
Asrın Fatihi olarak görebilmek bizleri…
Zaten bu yüzden yakmıştı ya gemileri,
Durmak yoktu onun için... Yalnız İleri!

*** *** ***

Bugün yine günlerden Salı
Ve ben aralık bıraktım kapıyı...
Neden diye soranlara cevabım;
Yansa da gemiler, sönmek bilmedi küfrün neharı!!!

Dipnot:
Ey bu şi’ri sonuna dek okuyan çilekeş insan
Ve sen de Ya Rab! Şahit olun; ben razıyım babamdan… <3<3<3


06.06.2011 23.05 

Elîf