Evet ben ki "şiir şiir" diye bir yerlerimi yırtmakla birlikte sadece bir yerlerimi yırtmakla kalmayıp bu uğurda alemi sallamayı düşünüyorum...
İşte bu yüzden; şiirin bendeki yeri daima çok başka olmuştu... şiir; benim için yalnızca duyguları ifade tarzı değildi... benim için şiir; umuttu, tutunduğum daldı, geceleri gördüğüm rüyalardı ve en çok da hayaldi şiir... hatta gerçekleşmesi zor bir hayal "yıllara meydan okuyarak Akîf'e erişmek" hayali...
Öyle ki bu rüya önceleri sadece bir rica.ydı Rahman'dan(c.c)... sonraları ise koca bir sevda olup düştü bağrıma...
Ve bu halden sonra da... şu benim, hayattaki en büyük emelim; susmak bilmez veledler gibi hiç soluksuz Rahman için yazıp söyleyebilmek oldu.Ve bu yolda da en büyük önderimi Akîf olarak belirledim... üstelik en büyük rakibim de oydu... tabi onun tırnağı kadar bile sayılamam henüz... ama inanıncım tam... bir gün Akîf'ime erişeceğim inş :)
Dualarınızı ve desteklerinizi beklemekteyim
Önceleri yazmış olduklarımı en yenisinden en eskisine doğru yavaş yavaş yayınlayacağım :)
son olarak....
Eş'arın şu engin deryasına sığmayan "Safahat"; bundan böyle bana kılavuz.
Ben ki Akîf'in önderliğinde yaktım gemileri... Bana, bu derya ancak havuz!
Elîf
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder