"yorum yok" dediler ... sustum...

no comment!

Ben varlığına kelepçeli,
Sense yoksun ezelden beri...
Söyle yaşamak mıdır böylesi?!!

Çünkü varlığından uzakta; ne şairim ben... ne yazar!
"Yaşıyor." derlerse de, sakın aldanma! Hep safsata bunlar...
Gayrı gel; gel ki kurtulayım... yoksa yaşamışım neye yarar?...

Elîf 14:38 05.07.2011

Ey İlham Gel Artık :(

Günlerdir gelmeyen ilhamımı bekliyordum... ve daha demin bir beyit yazdım.. hadi hayırlısı.. belki de 20 ağustostaki yarışmamın temelini oluşturur bu beyit :")))

Çift kişilik bir yatakta... Yapayalnız, bir başıma...
Senden ırak, ölüm sancıları çekiyorum şu ara...
Çünkü bi`an için de olsa... Bir başkası düşmüşse aklıma ...
Gayrı yalnız, teneşirle paklanır bu yara!

Elîf 18:06 03.07.2011

bi türlü teşrif edemeyen ilhamım için dualarınızı beklemekteyim :(

Günlerden Salı

Sonuncusu sevgili babacığıma ithafen yazdığım bir şiirdi... Eveeeeet başlıyoruz :)



Günlerden Salı

Geçen yine günlerden Salıydı
Bizim evde ictima zamanı;
Tam dokuz çocuk sus pus olup,
Sabırla bekler fermanı…

Sonrasında ise babam gelir; elinde Kitab-ı Kibriya
Yüzünde bir mağrur tebessüm, diz çöker halıya.
O hal bize de yansır elbet; hep bir gülümseriz…
İşte biz, bunca yıl bu hal üzre büyüdük, büyüyeceğiz!

Ardından  “Nerde kalmıştık? Hah, hatırladım! Ya Bismillah…” deyip
Birkaç sure okur Kur’an’dan; kapalı televizyon, teyip
Bizlerse boncuk boncuk açıp o kara gözlerimizi
Öğreniriz; hakikat neymiş batılı örseleyip…

Evet, o günden sonra üst üste tam yirmi yılımız, babadan uzak geçti
Ve şimdi anlıyorum ki İslam’a adanmış bir ömürdü babamınki

Halen de en büyük derdidir;
Asrın Fatihi olarak görebilmek bizleri…
Zaten bu yüzden yakmıştı ya gemileri,
Durmak yoktu onun için... Yalnız İleri!

*** *** ***

Bugün yine günlerden Salı
Ve ben aralık bıraktım kapıyı...
Neden diye soranlara cevabım;
Yansa da gemiler, sönmek bilmedi küfrün neharı!!!

Dipnot:
Ey bu şi’ri sonuna dek okuyan çilekeş insan
Ve sen de Ya Rab! Şahit olun; ben razıyım babamdan… <3<3<3


06.06.2011 23.05 

Elîf

Allah'ın selamı bereketi üzerinize olsun dostlar...

Evet ben ki "şiir şiir" diye bir yerlerimi yırtmakla birlikte sadece bir yerlerimi yırtmakla kalmayıp bu uğurda alemi sallamayı düşünüyorum...
İşte bu yüzden; şiirin bendeki yeri daima çok başka olmuştu... şiir; benim için yalnızca duyguları ifade tarzı değildi... benim için şiir; umuttu, tutunduğum daldı, geceleri gördüğüm rüyalardı ve en çok da hayaldi şiir... hatta gerçekleşmesi zor bir hayal "yıllara meydan okuyarak Akîf'e erişmek" hayali...
Öyle ki bu rüya önceleri sadece bir rica.ydı Rahman'dan(c.c)... sonraları ise koca bir sevda olup düştü bağrıma...
Ve bu halden sonra da... şu benim, hayattaki en büyük emelim; susmak bilmez veledler gibi hiç soluksuz Rahman için yazıp söyleyebilmek oldu.Ve bu yolda da en büyük önderimi Akîf olarak belirledim... üstelik en büyük rakibim de oydu... tabi onun tırnağı kadar bile sayılamam henüz... ama inanıncım tam... bir gün Akîf'ime erişeceğim inş :)
Dualarınızı ve desteklerinizi beklemekteyim

Önceleri yazmış olduklarımı en yenisinden en eskisine doğru yavaş yavaş yayınlayacağım :)

son olarak....

Eş'arın şu engin deryasına sığmayan "Safahat"; bundan böyle bana kılavuz.
Ben ki Akîf'in önderliğinde yaktım gemileri... Bana, bu derya ancak havuz!

Elîf